گیمولوژی | رسانه تحلیلی بازی سازی | آنالیز: صنعت بازی سازی لهستان قسمت اول

بازی سازی در لهستان یکی از جذاب ترین و الهام بخش ترین صنایع حال حاضر اروپا و جهان است. کشوری که سخت ترین دوران خود را در جنگ جهانی سپری کرد و پس از آن با پدیده کمونیست دست و پنجه نرم می کرد؛ حال یکی از کشور هایی است که رشد فوق العاده سریعی در تکنولوژی و سیاست دارد و طبق پیش بینی های جرج فرایدمن (George Friedman) که یک آینده نگر خبره در زمینه سیاست و اقتصاد است؛ لهستان پتانسیل این را دارد که در آینده، اقتصاد و قدرت سیاسی برتر اروپا شود. این آینده نگری آنچنان دور از واقعیت نیست. با توجه به سرمایه گذاری های دقیق و حساب شده روی زمینه های سودآور و رو به رشد و همچنین جبهه گیری های سیاسی هوشمندانه، لهستان بی شک یکی ازکشور های پیشرو در زمینه اقتصاد و سیاست است.

صنعت بازی سازی لهستان به طور اعجاب انگیزی از هیچ، به یکی از سودآورترین صنعت های بازی سازی در جهان تبدیل شده و شرکت های بزرگی مثل CD Projekt Red، Techland، 11 bit studios و… همراه با بازی های عظیمی همچون The Witcher، Dead Island، Dying Light، Call of Juarez، This War of Mine و عناوین بزرگ دیگر، استانداردهای جهانی بازی سازی را مشخص می کنند. به نحوی که در حال حاضر، ارزش و سهام صنعت بازی سازی در لهستان، جز ارزشمند ترین ها در جهان حساب می شود.

صنعت بازی سازی لهستان شباهت بسیار زیادی به بازی سازی در کشور خودمان دارد. در این کشور هم کپی رایت وجود نداشت و تمام متخصصان کار خودشان را از صفر شروع و طی زمان کوتاهی پیشرفت چشمگیری کردند. از این رو وبسایت گیمولوژی قصد دارد که صنعت بازی سازی این کشور را از جنبه های مختلف مورد بررسی و مطالعه قرار دهد تا بتوانیم از اشتباهات و کارهای درست این کشور در زمینه بازی سازی درس بگیریم و سعی در پیشبرد هرچه بهتر این صنعت در کشور خود کنیم.

کپی رایت! چی هست؟!

در اوایل دهه نود خرید بازی ویدئویی در لهستان ممکن نبود، حداقل نه به صورت رسمی و معمولی. در نزدیکی استادیوم ملی و قدیمی ورشو، یک بازار بزرگ وجود داشت که بازی ها به صورت کرک شده در مغازه های محلی آن فروخته می شد. فروشنده های روسی حتی زبان بازی هایی که به لهستانی ها می فروختند را تغییر می دادند. هیچ کس به کپی رایت اهمیتی نمی داد. آن بازار مدت ها است که از بین رفته و به جایش، یک استادیوم ملی جدید آمده که در آن مسابقات جهانی فوتبال و کنسرت های التون جان اجرا می شود ولی خاطره آن روزها باقی مانده است.

عکس که در آن استادیوم جدید ملی ورشو نشان داده می شود، محل سابق داد و ستد بازی های کرک شده.

میشال پلاتکو گیلوسکی (Michał PlatkowGilewski)، رییس بازاریابی CD Projekt Red می گوید: “ما واقعا قانون کپی رایت نداشتیم. شاید هم بود ولی چون ما از نرم افزارها به صورت غیر قانونی استفاده می کردیم، نمی توانستیم از آن بهره ای ببریم. وقتی نوجوان بودم بازی های واقعی نمی خریدم”.

او درباره فروشگاهی بزرگ در ورشو می گوید که می توانستید موسیقی های کپی بخرید: “مسئله ای کاملا معمولی بود”.

با وجود این که بازی های غیرقانونی به این صورت در اختیار مردم بودند، پایه گذاران CD Projekt، مارسین ایوینسکی(Marcin Iwiński) و میشال کینسکی (Michał Kiciński) ، باور داشتند راهی وجود دارد که مردم را ترغیب به خرید قانونی بازی ها کنند. پس آنها حقوق نشر بازی Baldur’s Gate برای لهستان را در سال 1999 خریدند. پلاتکو گیلوسکی به یاد دارد که اولین ترجمه موفق در بازار لهستان بود و البته سرمایه گذاری بسیار خطرناک. او می گوید:«هیچ کس باور نداشت که فروش آن قدر باشد که حتی بتواند این کار را توجیه کند چه برسد به این که موفقیت آمیز هم باشد.»

ایوینسکی و کینسکی به چندین بازیگر معروف لهستانی پول دادند تا بازی را صداگذاری کنند و بعد آن را همراه با یک نقشه، کتاب قوانین Dungeons & Dragons و یک لوح فشرده موسیقی بسته بندی کردند و دل به دریا زدند. بازی هزاران نسخه فروخت چون چیزهای خاصی داشت که قاچاقچیان بازی نمی توانستند پیشنهاد کنند.

گنجینه ملی

با اینکه CD Projekt Red انتشار برون مرزی بازی ­ها را آغاز کرده بود، ولی از ساخت بازی عقب نمانده بود. Iwiński  و  Kiciński تصمیم گرفتند تا از یکی از خلاقانه­ ترین گنجینه­ های لهستان استفاده کنند: The Witcher داستانی فانتزی اثری از آندری سابکاوسکی (Andrzej Sapkowski).

استودیو CD Projekt Red در سال 2002 تنها با 17 نفر کار خود را در شهر ورشو (Warsaw) پایتخت لهستان آغاز کرد. پروژه اول آنها بازی The Witcher بود که وقتی ساخت آن در سال 2017 به پایان رسید، تعداد کارمندان این شرکت به 100 نفر رسیده بود. CD Projek Red هزینه ساخت بازی را از طریق سرمایه گذارها به دست آورده بود و البته بازی حتی بیشتر از سرمایه اولیه خود خرج برداشت. در حالی که این یک موفقیت کامل نبود.انتشار بازی The Withcer توجهات جهانی را جلب کرد و برای بسیاری از لهستانی ­ها اولین باری بود که به محل تولید یک بازی دقت می کردند.

کرول زاجاچکوفسکی (Karol Zajaczkowski)،  سرپرست بازاریابی 11Bit Studios، سازنده بازی استراتژی This War Of Mine که در زمان جنگ اتفاق می افتد می گوید: “The Withcer اولین بازی ای بود که به لهستان مرتبط می شد”. وی باور دارد که بازی Witcher باعث شد تا مردم برای اولین بار باور کنند که آن ها هم می توانند بازی­های ویدیوئی بسازند، حتی در کشوری که برای این کار شناخته شده نیست.

میشال پلاتکو گیلوسکی خاطره مشابهی از عرضه بازی دارد. این خاطره برمی گردد به سال ها قبل که در CD Projekt Red کار می کرد: “من واقعاً اهمیتی نمی­دادم که کدام بازی در کجا ساخته شده تا زمانی که اولین Witcher را دیدم.” او می­ گوید: “من فکر می کردم که فوق ­العاده است، ما این بازی را ساختیم.”

او ادامه می دهد: “آرام آرام مردم شروع به صحبت کردند و پس از مدتی به Witcher افتخار می کردند. نه تنها بازیکن ها، بلکه مردم عادی و بعد از مدتی، حتی سیاست مداران هم به این جریان اضافه شدند. بعضی از مردم آن را گنجینه ملی می ­نامیدند. در لهستان، ما گرایش به حمایت از آنچه که در آن خوب هستیم داریم.”

وی می­ افزاید: “هنگامی که ما ادم ملیس (Adam Małysz)  را در پرش اسکی زمستانی داشتیم، تمام کشور دیوانه پرش با اسکی شده بودند. با خوب بودن بازی Withcer، ما می­ توانیم بر روی حمایت حساب کنیم. امیدوارم که این موضوع هیچگاه تغییر نکند. من فکر می کنم که ما دوست داریم تا به چیزی افتخار کنیم.”

ادامه دارد …

Venturebeat