تسریع نوآوری با طراحی‌ های چند چیپلت: انقلاب در دنیای تراشه‌ها با اتصال‌دهنده‌های نوری فعال

طراحی‌های چند چیپلت ممکن است با بهره‌گیری از اتصال‌دهنده‌های نوری فعال (Active Optical Interposers) به شکلی گسترده‌تر به کار گرفته شوند و باعث تسریع نوآوری با طراحی‌ های چند چیپلت شوند. افزایش رقابت در طراحی چیپلت‌ها و کاربرد Optical Interposers فعال در تقویت نوآوری‌های صنعت تراشه رقابت در زمینه طراحی چیپلت‌ها، به‌ویژه در پردازنده‌های مرکزی (CPU) و گرافیکی (GPU)، شدت یافته است، زیرا این تکنیک می‌تواند راه‌حل‌های کم‌مصرف‌تری برای بازار ارائه دهد.

برای افرادی که با مفهوم چیپلت آشنا نیستند، چیپلت ترکیبی از چند تراشه مستقل است که در یک بسته واحد قرار گرفته و از طریق یک سیستم اتصال به هم متصل می‌شوند. این طراحی به شکل مؤثری به “کوچک‌سازی فرآیند” کمک می‌کند.

چیپلت‌ها می‌توانند از معماری‌های مشابه یا متفاوت باشند و این طراحی‌ها را می‌توان برای دستیابی به عملکرد بهینه در یک محصول ترکیب کرد. با این حال، وجود یک روش اتصال مناسب بین چیپلت‌ها ضروری است. طبق یافته‌های جدیدی که توسط CEA-Leti، یک مؤسسه تحقیقاتی فناوری اروپایی، ارائه شده است، استفاده از Optical Interposers مبتنی بر فوتونیک سیلیکونی می‌تواند یک روش کارآمد برای اتصال چیپلت‌ها باشد و به شکل قابل‌توجهی تأخیر در ارتباطات را کاهش دهد.

این اتصال‌دهنده‌های نوری که با نام Starac شناخته می‌شوند، از فوتونیک سیلیکونی بهره می‌برند، که نسبت به تکنیک‌های متداول این فناوری را منحصر به فرد و کارآمد می‌کند. اتصال‌دهنده‌های نوری فعال Starac مدارهای الکترونیکی و نوری را در یک بسته واحد ترکیب کرده و به مسیریابی و پردازش پیچیده داده‌ها کمک می‌کنند. این فناوری همچنین شامل یک شبکه نوری داخلی (ONoC) است که وظیفه انتقال داده‌ها با سرعت بالا بین چیپلت‌ها را بدون نیاز به مراحل واسطه، از طریق توپولوژی حلقه‌ای بر عهده دارد.

اگرچه Starac هنوز به صورت عملی پیاده‌سازی نشده است، اما CEA-Leti ادعا می‌کند که این فناوری به طور قطع تأخیر را کاهش داده، پهنای باند را افزایش داده و کارایی انرژی را بهبود می‌بخشد، که این موارد می‌تواند منجر به پذیرش گسترده آن توسط شرکت‌های اصلی صنعت شود. این مؤسسه به دنبال همکاری با شرکت‌های صنعتی برای پیاده‌سازی این ایده است، اما پیچیدگی‌های تولید و هزینه‌های بالای مرتبط با این تکنیک، پیشرفت آن را کند کرده است.

این نوآوری‌ها ما را به تأمل وا می‌دارد که آیا قانون مور (Moore’s Law) تنها راه پیشرفت در دنیای محاسبات است یا اینکه مسیرهای دیگری نیز برای پیشرفت وجود دارند. انویدیا و دیگر شرکت‌ها با توسعه جنبه‌های کلیدی دیگری جز کوچک‌سازی فرآیند، قبلا این قانون را به چالش کشیده‌اند.

مطالب مرتبط: