موتور اسکای ‌اکتیو Z مزدا به عملکرد و قدرتی بی‌نظیر دست خواهد یافت

پروژه اسکای ‌اکتیو Z مزدا (SKYACTIV-Z) نشان‌دهنده تمایل این تولیدکننده خودروی ژاپنی به ادامه روند نوآوری در عرصه طراحی و ساخت موتورهای درون‌سوز است. درحالی‌که سایر خودروسازان شناخته‌شده به شدت بر روی فناوری‌های الکتریکی سرمایه‌گذاری کرده‌اند، مزدا هنوز در حال پیشرفت در زمینه موتورهای درون‌سوز است. این شرکت به دنبال ایجاد تعادل میان مدل‌های درون‌سوز، هیبریدی و تمام‌برقی خود می‌باشد. هدف این طرح، ارائه موتوری است که توانایی کار کردن با سوخت‌های رقیق‌تر را داشته باشد. این رویکرد می‌تواند به کاهش مصرف سوخت، کاهش آلایندگی، بهبود عملکرد، افزایش اطمینان و تسهیل فرآیند تعمیر و نگهداری منجر شود. افزون بر این، فناوری اسکای‌اکتیو Z می‌تواند حرارت هدر رفته را به انرژی قابل استفاده تبدیل نماید.

بهبود عایق حرارتی در موتور اسکای ‌اکتیو Z مزدا

ماساهیسا یاماکاوا، مهندس متخصص مزدا، اعلام می‌کند که عایق حرارتی تنها عامل نادیده‌گرفته‌شده در میان هفت عامل کنترل‌شده است. بهبود عایق حرارتی می‌تواند بهره‌وری حرارتی موتور را افزایش دهد. اسکای‌اکتیو Z به دنبال دستیابی به بازده حرارتی بالاتر در تمامی دورهای موتور و در سرعت‌های خاص است تا به بهینه‌سازی مصرف سوخت کمک کند.

اگرچه مفهوم کربن‌خنثی معمولاً با خودروهای تمام‌برقی مرتبط است، اما مزدا در تلاش است تا این هدف را در موتورسیکلت‌های درون‌سوز نیز عملی کند. این خودروساز در حال بررسی قابلیت‌های مجموعه موتورهای اسکای‌اکتیو Z برای کار با سوخت‌های کربن‌خنثی و همچنین آزمایش فناوری جذب کربن با استفاده از ماده‌ای به نام زئولیت در لوله اگزوز است که قادر به جذب دی‌اکسیدکربن می‌باشد. ترکیب این دو استراتژی می‌تواند به تولید خودروهای درون‌سوز با کربن‌خنثی منتهی شود. همچنین، این شرکت در پی یافتن راه‌هایی برای استفاده از موتورهای درون‌سوزی که هوای کمتری با دی‌اکسیدکربن نسبت به هوای مصرفی آزاد کند و به پاکسازی محیط زیست کمک نماید، می‌باشد.

مزایای موتورهای مزدا برای ما انسان‌ها

اگر پروژه اسکای‌اکتیو Z مزدا موفق عمل کند، این اولین بار نخواهد بود که از مزایای فناوری‌های این مجموعه موتوری بهره‌مند می‌شویم. در سال ۲۰۱۰، موتور اسکای‌اکتیو G در خودروی مزدا ۲ به کار گرفته شد. این پیشرانه در آزمایشات به راندمان سوختی برابر با حدود ۷۰ مایل در هر گالن (۳.۳۶ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر) دست یافت، بدون آنکه به موتور الکتریکی وابسته باشد. تحقیقات در مورد اسکای‌اکتیو G از سال ۲۰۰۵ آغاز شد و از آن زمان مهر تأیید بر تأثیر چشمگیر نسبت تراکم بر روی بازده حرارتی این فناوری زده شد. به همین ترتیب، هفت عامل اصلی کنترل احتراق شامل نسبت تراکم، نسبت هوا به سوخت، دوره احتراق، زمان‌بندی احتراق، انتقال حرارت دیواره، اتلاف پمپ و اتلاف مکانیکی شناسایی گردیدند.

پیشرانه اسکای‌اکتیو Z از نوع موتور ۲.۵ لیتری چهار سیلندر خطی است که با استانداردهای سخت‌گیرانه آلایندگی اروپا و آمریکای شمالی سازگار است. همچنین این موتور عملکرد بسیار مطلوبی را نشان می‌دهد. اگر به مرحله تولید برسد، اسکای‌اکتیو Z می‌تواند هم‌زمان با ارائه کارایی و بهره‌وری سوخت بالا، هزینه‌ها را نیز به صورت اقتصادی حفظ کند. نخستین عضو از سری موتورهای اسکای‌اکتیو Z قرار است در سال ۲۰۲۷ همراه با نسل جدید مزدا CX-5 به بازار عرضه شود.