جهان تا دو سال آینده وارد دوران نابودی ناشی از هوش مصنوعی خواهد شد

«محمد مو جودت» (Mohammad “Mo” Gawdat)، که پیش‌تر به‌عنوان مدیر ارشد در بخش کسب‌وکار گوگل X فعالیت می‌کرد، در اظهاراتی نگران‌کننده به تحلیل آینده‌ای دیستوپیایی پرداخته که به زعم او از سال ۲۰۲۷ آغاز خواهد شد و برای مدت ۱۲ تا ۱۵ سال ادامه خواهد یافت. به عقیده او، عامل اصلی این آینده تاریک خود هوش مصنوعی نیست، بلکه «حماقت‌های انسانی» و ارزش‌های غالب بر جامعه ماست که با تشدید غیرمعمولی توسط هوش مصنوعی همراه خواهد شد.

در حالی که بحث‌های زیادی پیرامون خطرات هوش مصنوعی و سناریوهای آخرالزمانی مانند تسلط ربات‌ها وجود دارد، مو جودت روایتی متفاوت و ملموس‌تر به مخاطب ارائه می‌دهد. وی در گفت‌وگویی در پادکست Diary of a CEO اظهار کرد: «هوش مصنوعی به‌طور ذاتاً مشکل‌زا نیست، اما چالش‌های متعددی در ارتباط با ارزش‌های انسانی در عصر ظهور ماشین‌ها وجود دارد.»

به نظر او، هوش مصنوعی در واقع مانند هر فناوری دیگری، تنها یک تسهیل‌کننده است. این ابزار به تقویت توانایی‌ها و ارزش‌های حاکم بر جامعه می‌پردازد. او در ادامه به وعده‌های ناپایدار فناوری‌های قبلی اشاره کرده و می‌پرسد: «تا چه اندازه شبکه‌های اجتماعی ما را به هم متصل کردند و در عوض، چقدر ما را منزوی ساختند؟ و یا چقدر تلفن‌های همراه بر افزایش بهره‌وری ما تأثیر مثبت گذاشتند؟»

نظرات مدیر سابق گوگل پیرامون ویران‌شهر ناشی از هوش مصنوعی

جودت بر این باور است که هوش مصنوعی با هدف ایجاد دنیایی آرمان‌شهری و اتوماسیون کارهای ساده در حال توسعه است تا وقت انسان‌ها آزاد شود. اما در شرایطی که ارزش اصلی به «سرمایه‌داری» معطوف است، این رؤیا به‌جای کاهش فشار کاری، به طریقی دیگر در حال محقق شدن است: شرکت‌ها به جای کاهش بار کار کارکنان، با بهره‌گیری از هوش مصنوعی اقدام به اخراج کارمندان یا افزایش فشار کاری آن‌ها می‌کنند تا سود خود را به حداکثر برسانند.

<pجنبه دیگر این مسئله، تشدید «شرارت‌هایی است که انسان قادر به انجام آن‌هاست.» جودت به مصداق‌های مشخصی اشاره می‌کند که در حال حاضر در حال تحقق‌اند. به‌عنوان مثال، در حال حاضر از هوش مصنوعی به‌منظور افزایش قدرت کشندگی سلاح‌ها در میدان جنگ بهره‌برداری می‌شود. همچنین، براساس گزارشی، کلاهبرداری‌های مرتبط با ارزهای دیجیتال با کارگیری فناوری‌های دیپ‌فیک در سال گذشته میلادی، ۴۵۶ درصد افزایش نشان داده است.

با وجود این چشم‌انداز نگران‌کننده، جودت همچنان معتقد است که دست‌یابی به یک آینده آرمان‌شهری ممکن است، با این شرط که ابتدا از این دوران دشوار عبور کنیم. او بر این عقیده است که راه‌حل در محدود کردن خود هوش مصنوعی نیست، بلکه باید بر کاربردهای آن قانون‌گذاری شود. او استعاره جالبی را به‌کار می‌برد:

«شما نمی‌توانید طراحی یک چکش را طوری تنظیم کنید که به میخ بکوبد اما کسی را نکشد، اما می‌توانید کشته‌شدن یک انسان با چکش را مجرم تلقی کنید.»

او از جامعه خواسته تا بر دولت‌ها فشار بیاورد تا این تهدید را جدی گرفته و قوانین لازم برای کنترل آن را وضع کنند. جودت نتیجه‌گیری کرده و می‌گوید: «چکش هوش مصنوعی اکنون در دستان ماست و به‌نظر می‌رسد که برای مدت طولانی در اینجا بماند. سوال باقی‌مانده این است که آیا ما اراده‌ای برای تدوین قوانین علیه کشتن داریم یا خیر.»